Werking en tegenwerking
Sinco schrijft... Er gebeurt heel wat in de stammen en rondom ons centrum. In alles zien we de goede hand van onze God, maar soms denken we wel eens "Hoe moet dit goedkomen?".
We kunnen niet altijd vrij uit over alles schrijven, maar het komt meestal hierop neer: Als er iets heel mooi en goed gaat, gebeurt er iets om de vooruitgang onderuit te halen. Maar dan blijkt steeds weer achteraf dat dat "onderuit halen" heeft medegewerkt ten goede!
Ik las net nog een opmerking van Aad Kamsteeg die je trouwens ook letterlijk in de bijbel tegenkomt: 2 Timotheüs 3:12 "Trouwens, allen, die in Christus Jezus godvruchtig willen leven, zullen vervolgd worden." Dat merken de jonggelovigen hier elke dag en ze waarschuwen elkaar hier ook voor: "Wees niet verbaasd. Nu je Jezus volgt ga je moeilijkheden krijgen!" En dat gebeurt dan ook steeds weer! Ontroerend om te zien dat de jonggelovigen tegen de verdrukking in groeien. Bid voor hen dat ze trouw zullen zijn en wijsheid ontvangen om God te eren!
Wokmeri's
Vrijdag kwam Judith me waarschuwen "Sinco, denk je er nog aan een mooie foto van Deline te maken?" Natuurlijk denk ik daar niet aan. Gelukkig waren de wokmeri's (dames die meehelpen) het niet vergeten... Deline en ook onze eigen Judith hadden zich zo mooi mogelijk uitgedost voor een foto ... Haar netjes, mooiste jurk enz. Maar de dag was al bijna voorbij en ik had natuurlijk niets in de gaten. Maar daar kwam ik niet zo gemakkelijk vanaf en zodra ik van school kwam ....hieronder het stralende resutaat....
.
Roelie schrijft....We zijn nog steeds blij met onze wok-meri, Judith. Ik denk vaak, ze is haar gewicht in goud waard! Meestal komt ze bij ons in de middag werken, ze doet de afwas, houdt de vloeren schoon, de badkamer, enz. Ze hangt was op, vouwt het op, legt het in de kastjes. Van tijd tot tijd sopt ze de wanden als er schimmel op verschijnt, de kasten, keukenkastjes, enz. worden geregeld schoongemaakt. Ze deelt haar tijd volkomen zelf in, en ziet wat er gebeuren moet. Als ik wat aardappelen of groente of vruchten klaar zet om schoongemaakt en gesneden te worden, doet ze dat ook keurig, zoekt een bakje schaaltje waar het in past en ik heb het maar voor het opruimen of gebruiken. Ik vind het geweldig! Niet alle werkvrouwen hier zijn zo goed en zelfstandig hoor, wij hebben echt geboft.
Maar er zit veel meer in. Vaak betreuren we het dat zij geen kans heeft gehad om te leren. Ze kan lezen en schrijven en wat Engels, maar dat is het dan ook. Ze is heel slim en heeft een technische aanleg. Soms staat er een van onze klokken (PNG kwaliteit) stil, en als dan blijkt dat het niet met de batterij te maken heeft, kijkt zij er even naar, prutst wat en dan loopt de klok weer voor een heel lange tijd. Wij begrijpen niet wat het geheim daarachter is. Laatst ontdekte Sinco dat er een mierennest gemaakt was in een computermuis. Ja, je maakt hier echt van alles mee met de mieren.
Hij had de muis helemaal uit elkaar gehaald en schoon gemaakt. Maar nu moest hij weer in elkaar gezet worden. Sinco vroeg aan Judith of zij er kans toe zag. Ik had al de kleine onderdeeltjes, schroefjes en veertjes wel zien liggen, en dacht er het mijne van. En warempel, ze heeft hem weer helemaal in elkaar gezet!!! We waren echt verbaasd en toen na de test bleek dat hij weer perfect werkte, waren we helemaal verbluft! En zij stond er lachend bij! Natuurlijk best trots!
Onbegrijpelijk toch, voor een ongeschoold iemand?
Sinco is begonnen haar de beginselen van computergebruik bij te brengen. Ze heeft nu al een paar keer een briefje getypt. Ze pakt ook dat snel op!
Het zou me niet verbazen als ze ooit nog eens een baan kan krijgen in een bedrijf of winkel. Ik hoop het.
Belevenissen op school deze week
Sinco... Het was weer een gezellige week. Ook wel spannend want de onderwijsstrategie voor NTM in PNG werd door de veldleiding besproken. Wat zou dat voor ons gaan betekenen? Kort en goed kwam het hier op neer: Ga door....! Wees een zegen voor dit zendingsgebied, help de zendelingen en wees een zegen voor de kinderen op school! Voor jullie is dit natuurlijk heel logisch, maar voor ons was zo'n steun in de rug heel bemoedigend. Dus we gaan weer lekker volle kracht vooruit!
Hieronder een plaatje uit de non-verbale communicatie les. De leerlingen moesten in les 1 leren (onopvallend) observeren. Elke les wil ik een klein testje afnemen. Hieronder worden ze met hun observatie talent van les 1 geconfronteerd. De opdracht was elkaar onopvallend (niet dus) te observeren. Dan allemaal ogen dicht. Zonder dat zij het wisten verdween er ongezien 1 leerling en moesten de anderen beschrijven wie er was verdwenen, hoe deze leerling was gekleed etc. Verbazend hoe sommige meisjes dit alles in detail weten !!!
Een scene uit de NVC les.
We wachten met smart op een lerares die o.a. gezondheidslessen gaat geven. Zij staat klaar maar wacht op een visum. Afgelopen week heeft een zendeling die fysiotherapeut is deze lessen gegeven. Deze week gaat hij echter ook weg en neem ik de lessen tot nader order in. Ik heb daar wel weer zin en gelukkig zien de leerlingen er ook best naar uit dat ik die lessen geef.
Een scene uit de "Health" gezondheidslessen van de fysiotherapeut.
..
In de brugklas zijn we met electriciteit bezig. Links een batterij van citroenen, koper en zink. Rechts de standaardproef voor statische electriciteit met balonnen en je haar.
Links een actie met de brander en rechts de nieuwe schoolkrant van de afgelopen week met als voornaamste ingedienten een lerares die gaat trouwen, afscheid van een lokale leerling, gebedsverhoring en de crazy hair day.
...
Bij Roelie in de bibliotheek staan 10 computers waarop de leerlingen hun lessen in vreemde talen (links: Spaans) en een type cursus doen (rechts)
.
Toen ik van de week naar school liep was de gymles aan de gang... ik kon het niet nalaten wat actiefoto's van het verspringen te maken:
.
De 100ste schooldag van dit jaar is alweer voorbijgegaan... maar zeker niet onopvallend.
De jongste kinderen gingen de school door en tracteerden op heerlijke koek om dit heuglijke feit te vieren.
Het schoolkrant team - een teambuilding day ?
Roelie... Gisteren hebben we er weer eens een gezellig dagje van gemaakt met een groepje leerlingen. Sinco wilde het schoolkrant team van de "Malango Minute" trakteren op een dagje “uit”. Het groepje werd wat uitgebreid met het team van vorig jaar en een enkel klasgenootje voor de gezelligheid. Tenslotte kunnen de jongelui weinig kanten op hier en voor hen is het ook leuk om eens even van het terrein af te zijn en in Kimbe te snuffelen enz. Dus ’s morgens kregen ze de gelegenheid om in de tweedehands kledingwinkels rond te kijken en sommige meiden vonden wel wat van hun gading. Een T shirtje, een rokje, enz. Het is best bijzonder dat deze tieners zo blij kunnen zijn met een vaak verkreukeld, niet al te nieuw (of zelfs oud) kledingstuk voor een paar duppies.
Het is weer eens wat anders! Sinco was intussen op stap voor de reparatie van een band, de schoolprinter, en nog wat zakelijke dingen.
Toen we uitgeshopt waren hebben we wat gegeten in de Kimbe Food Court, een simpele eetgelegenheid, weliswaar met bewaking en airco, waar we af en toe heengaan om voor weinig geld een smakelijk hapje te kunnen eten.
Daarna zijn we doorgereden naar Walindi aan de kust aan de voet van de Garbuna vulkaan en hebben nog wat uurtjes genoten van zwemmen, luieren en beachvolleybal.
Voor de leerlingen was dit weer een heerlijke onderbreking van de dagelijkse “sleur”.
Voor mij was het heerlijk dat ik even de kans had om op de grote groentemarkt mijn slag te slaan.
Volop mango’s te koop, mijn favoriete tropische vrucht. Komkommers, lente-uitjes, lange bonen, zoete aardappels, groene groenten (waar ik de naam niet van weet) zelfs tomaatjes.
Het enige nadeel is dat je de groenten zo snel mogelijk moet wassen, snijden en verzorgen, om verschillende redenen. Dat valt dan niet altijd mee om aan het einde van zo’n dag, die voor mij wel vermoeiend is, omdat ik geen behoorlijke middagdut kan hebben, nog tijden in de keuken bezig te zijn met het schoonmaken en snijden van de groenten. Maar het is weer gelukt!
...
Links: Roelie en de Engelse lerares genieten in Walindi van hun rust.
Rechts: De leerlingen zijn uiteraard druk met van alles. Hier gaan ze met kajaks de zee op.
.
Terug op het strand wordt er gebeachvolleybald,
gevolgd door een frisse "duik" in het "zwembadje" van Walindi.
Voor weinig moeite een onvergetelijke dag.
Sinco heeft tot zijn grote plezier iemand hier gevonden, een echte timmerman die hier in de werkplaats werkt, die voor hem "strijkstokken" heeft gemaakt. Hij mist zijn eigen gereedschap en werkplaatsje in NL daarvoor. In NL was Sinco bekend om deze strijkstokken of magic sticks. Het punt is dat je met een rond stokje langs de karteltjes van de stok strijkt waardoor het propellertje gaat draaien. Er is echter een geheim dat je eerst moet weten voordat dit werkt. Bij de meeste mensen hoor je dus wel veel geratel maar er draait niets. Sinco heeft daar steeds weer een verhaal bij waarin hij dit vergelijkt met een mensenleven. Alleen als je het geheim van God kent en toepast "draait" je leven!
...
Een wanhopige leerling die het geheim van de strijkstok nog niet kent!
Wil je het geheim van de strijkstok leren kennen? Mail ons!
PS. Niemand heeft tot nu toe gereageerd op het "literacy" project voor de Lamogai stam.
Laat even weten als je op je hart hebt mee te helpen! Zie het dagboek van 16 januari.
Tot volgende week!
Hartelijke groeten van Sinco en Roelie! |