Koninginnedag
Oranje met een zwarte rand
Zoals bekend is het bij ons bijna een halve dag vroeger dan bij jullie, dus toen wij de resten van onze Koninginnedagviering net hadden opgeruimd en het tegen de nacht liep, bereikte ons het bericht dat er in Nederland een aanslag was gepleegd op de Koningin.
Ook wij zijn daar erg van geschrokken en zijn zeer begaan met allen die direkt getroffen zijn.
Het lijkt nu erg banaal om te schrijven over festiviteiten.
Alhoewel wij het heel sober hadden en onze viering slechts bestond uit het dragen van oranje kleding en het eten van oranje voedsel. Pompoenensoep, (enigszins bijgekleurd) vooraf, wortelen bij de rijst met kip en bij de koffie zelfgemaakte oranjekoek.
Jan en Annette met Michelle en Martine waren onze gasten. In de tuin hadden we oranje lapjes en de Nederlandse vlag opgehangen.
.
Met al dit oranje brachten wij een eerbetoon op afstand aan ons Koninklijk huis, en dan met name aan onze Koningin. Wat er ook gebeurd, wij blijven het Koningshuis respecteren zolang zij door Gods genade mogen regeren.
Bush
Die morgen (30 april) waren Jan en Annette en Gideon teruggekomen uit de Bush. Ze hadden een goede tijd gehad. Voor Gideon was het uiteraard een hele indrukwekkende tijd, waarin hij veel gezien heeft en beleefd. Ik neem aan dat hij daar zelf het beste over kan vertellen. Allen die hem weer zullen ontmoeten zullen zijn verhalen wel te horen krijgen , waarschijnlijk geïllustreerd met veel foto’s.
.
Met een dag vertraging toch op weg! Van Hoskins naar Kendrian. Rechts Gideon voor de aankomst/vertrekhal in Kendrian met rechts de VIP room.
.
Grote stukken lopen tussen de dorpjes! ... Maar wat was men blij met het onderwijs
dat Jan in hun kerkje kwam geven! Voor Gideon was het een enorme motivatie om het zendingswerk zo mee te maken.
Naomi
Vorige week zondag hebben we samen met Beth en Martine nog even een bezoekje gebracht aan de moeder van Naomi en de baby. Naomi was aan het zwemmen. Die kwamen we later tegen op weg naar de zee. Beth had een paar kleine cadeautjes gekocht die ze wilden brengen. O.a. een fotolijstje met daarin een foto van moeder en kind met oma. Sinco had de foto mooi op maat afgedrukt en nog een extra foto voor oma. Ze vond het geweldig leuk. De baby was nog niet erg gegroeid, maar oma is maar wat trots op haar kleinzoon. En heel zorgzaam, zodra hij een kick gaf kreeg hij een droge luier. Dat wil zeggen, ze gaf mij de schone luier in handen, maar ik stond er niet erg goed voor, dus om dan een baby een katoenen luier om te doen terwijl hij bij een ander op schoot lag, viel niet eens mee. Bovendien waren er geen spelden maar een soort plastik klemmetje, wat ik nog nooit in handen had gehad. Maar goed, oma vond het wel prima.
.
Verder was het deze week een normale werkweek.
De regentijd loopt op zijn eindje. Verder gaat alles goed hier.
Potluck
Een familie die 23 jaren lang trouw gediend heeft in de zending in PNG ziet zich genoodzaakt terug te keren naar hun thuisland. Dit hoofdzakelijk i.v.m. de opgroeiende kinderen. Ze zijn op doorreis hier een paar dagen en ter ere van hen en een team helpers voor een andere familie die hier tijdelijk zijn was er vrijdagavond weer een potluck georganiseerd.
Het dreigde even te gaan regenen, maar gelukkig hebben we het droog kunnen houden. We hadden de maaltijd namelijk in de open lucht.
Na de maaltijd werd er nog een presentatie gehouden door de zendeling op thuisreis. Een terugblik om hun bediening, en de dochters zongen een mooi lied.
.
Boven: De potluck en de zingende zusjes...
Onder: De presentatie van 23 jaar zendeling.
Een bijzonder mens in een bijzondere bediening.
Zaterdag, de een na laatste dag voor Gideon hier hopen we nog een dagje-uit te hebben. Sinco moest nog wat noodzakelijke dingen voor school hebben en dat combineerden we meteen met een bezoek aan het restaurant waar we ook nog lekker konden zwemmem, enz. Even genieten van de vrije zaterdag. We waren weer samen met de families Wols en Sehorn en hadden een heerlijke dag.
|