...

Afscheid van Gideon

Maandag, de 4e mei hebben we afscheid genomen van Gideon. ’s Morgens in alle vroegte, hebben we hem naar het vliegveld gebracht. Omdat het zo vroeg was, kon Sinco het zelf doen en kon zo nog ruim voor de school begon weer terug zijn.
Alles verliep volgens plan en afgesproken tijd, dus na het inchecken en een poosje wachten hebben we met een knuffel  en een handdruk “tot ziens” gezegd.
Sinco en ik hebben nog even gekeken tot het vliegtuig vertrok en naar de raampjes gezwaaid, in de hoop dat Gideon aan “onze” kant zat, en toen hebben we het vliegtuig nagekeken tot het als een stipje in de verre lucht verdween.
Het blijft een “wonder van vernuft”! En zeker niet zonder risico’s al wordt er al zo’n honderd jaar gebruik gemaakt van het luchtruim om de mens te verplaatsen.
Wij kijken terug op een boeiende en fijne tijd met onze zoon!

Grote Gideon en kleine Gideon

Leuk om nog even ter vertellen is, dat er ergens in de Bush nu een baby’tje opgroeit dat naar onze Gideon vernoemd is! Ook was er een peutertje dat de naam Gideon droeg. 
Toen er een poging ondernomen werd om grote en kleine Gideon samen op de foto te zetten, was kleine Gideon niet erg in voor dit idee. Ook al had zijn zus hem in de “houdgreep”, hij stribbelde nogal tegen. Maar baby Gideon vond het natuurlijk wel "best" om gefotografeerd te worden.

.

Goede berichten uit Australië

Inmiddels hebben we al een paar keer een email ontvangen waarin Gideon ons vanuit Australië op de hoogte hield van een voorspoedige aankomst aldaar en zijn eerste ervaringen. Vraag hem zelf naar de details J.

Schooltesten

Deze week stond wat de school betreft in het teken van de jaarlijkse testen.
De klaslokalen , inclusief de ruimte in de bibliotheek waren ingericht als examenlokalen. De tafeltjes en stoelen waren op voldoende afstand van elkaar geplaatst en drie of vier dagen lang werden de kinderen van klein tot groot getest op hun vorderingen en niveaus.
Voor Sinco betekende dat wat minder les geven, dus ook wat minder lessen voorbereiden,  en surveilleren.
In de overige tijd was hij bezig met het Jaarboek. De kinderen uit de hogere klassen hadden de opdracht gekregen om allemaal een onderdeel van het jaarboek samen te stellen en Sinco zou alles dan samenvoegen en afwerken. De jongelui hadden niet allemaal duidelijk begrepen, wat er met deadlines bedoeld wordt, dus Sinco had daar nog een heel werk aan, maar uiteindelijk, denken we, wordt het een Jaarboek om mee voor de dag te komen.

In het  begin dacht Sinco dat zendelingenkinderen bijna perfect waren, de eerste indruk was zo goed! Ha,ha, maar het blijken (gelukkig) normale kinderen te zijn die ook wel eens geen zin hebben en flink achter de broek gezeten moeten worden. Toch geniet Sinco wel  van het hele gebeuren en zijn we nog steeds dankbaar dat we hier op deze manier de Heer kunnen en mogen dienen, mede dankzij jullie support en medeleven.

Op de foto onder een in scene gezette overhandiging van hun zelfgeschreven "novels" verhalen. Minimaal 50 pagina's. Er zaten heel sterke getalenteerde bijdragen bij. Goed werk!

Vrijdag als afsluiting van deze wat ongewone week ging de hele school uit. Met z’n allen naar het strand. Er was niet al te veel plek over in de Truck en de Van (het vervoersbusje), dus een beperkt aantal begeleiders/leerkrachten waren mee. Wij bleven thuis, waar ook genoeg te doen was voor het jaarboek en andere zaken.

.

.

Bibliotheek

Het bibliotheekwerk is voor mij gemakkelijk bij te houden. Maar ik hoop dat er binnenkort een bepaald soort stickers binnenkomen, dan zal ik even heel veel werk te doen krijgen. Er staan namelijk stapels boeken te wachten om ingeschreven te worden, en om ze in de Bibliotheek  in omloop te brengen moeten ze natuurlijk voorzien zijn van stickers met een nummer, etc.
Ook al zijn er nog drie schoolweken te gaan, voor mij wil dat niet zeggen dat ik dan ook perse vakantie hoef te nemen. Eigenlijk hoop ik een groot deel  klaar te krijgen voordat onze dochter Manuela ons met een bezoek komt vereren. Wij verwachten haar eind juli.
Weer  iets om naar uit te zien dus!

Gasdroger of wasdroger

Deze week kwam eindelijk na maanden de wasdroger voor het internaat aan. Hij draait op propaangas. Nu kan de was tenminste drogen. Het is hier zo warm en vochtig dat dat vaak een hele klus is. De was droogt gewoon niet. Zo'n droger is dan een uitkomst. Op de foto een blijde dorm (-internaat) vader met zijn droger.

***
Hoe prachtig is het
dat niemand
een seconde
hoeft te wachten
om te beginnen
met de wereld
te verbeteren!

Anne Frank - Joods meisje
dat in de oorlog
in een concentratiekamp
overleed.

***

Ons thuisfront heeft een mooie site met o.a. een forum over zending!

...

PS. Ik lees altijd met veel interesse en geprikkeld door de humor de columns van

COLUMNCHRIST

Neem een kijkje!