...

Graduation

Een heel bijzondere gebeurtenis is de geschiedenis van de Malangoschool. De eerste “graduation” van een studente.
Toen de school hier startte waren en twee gezinnen die samen 6 nog heel jonge schoolkinderen hadden. In de loop van de jaren groeide dat uit. Er kwamen steeds meer gezinnen met kinderen bij, en de jonge kinderen werden steeds ouder. Dus waren ze begonnen met alleen de laagste groepen, op een zeker moment waren er voor elke groep wel één of meer kinderen.
(Gemakshalve noem ik het groepen. In het Amerikaanse systeem heet het “grade”, en ze werken hier ook nog met een gemengde groep, en dat noemen ze MAP. Dat staat voor Mixed Age Programm. Dus wat bij ons de groepen 3, 4 en 5 zijn, vormt hier MAP 1. De kleuterfase noemen ze Kindergarten.)
Sinds enkele jaren zijn ze doorgegroeid naar de “Highschool” , dat is vergelijkbaar met onze Middelbare school . Maar het grade en MAP-systeem loopt gewoon door.  “Zitten blijven” of een “grade” overdoen is er niet bij. Als je 18 jaar bent heb je alle grades gehad en wordt je “gehuldigd”, de “graduation”, en dat moet gevierd worden. De leerling of leerlingen worden gehuldigd en dragen voor die gelegenheid een toga met een baret en er worden goede woorden gesproken aan het adres van de gehuldigde persoon en hij of zij krijgt zelf ook de gelegenheid om het een en ander te zeggen, waaronder een dankwoord aan ouders en leraren, enz.

.

In ons geval was er één meisje dat de Highschool had afgerond en het was vorige week zondagmorgen dus een hele speciale samenkomst waarin Madelyn toegezongen werd, toegesproken enz. Uiteraard met een mooi woord uit de Bijbel. Er werd een vergelijking getrokken uit het boek Esther. Esther die haar afkomst niet verloochende.
Madelyn die over enkele weken vertrekt naar haar thuisland, de Verenigde Staten, zal daar een Bijbelschool gaan volgen, waarna ze een lerarenopleiding hoopt te doen. En als alles gaat zoals zij hoopt , wil ze dan les gaan geven aan zendelingenkinderen.
Na de bijeenkomst werd een speciale feesttaart aangesneden en was er voor iedereen koffie met cake. (Of ander drinken natuurlijk).

Het jaarboek

Deze week werden de laatste lessen gegeven, de laatste toetsen, enz.
Voor Sinco waren het ook nog een paar intensieve dagen. Het jaarboek is helemaal klaar en in orde gekomen, zij het met ander papier dan hij had gepland, maar ondanks dat ziet het er toch heel mooi uit (klik hier 180 MB!!!)). Toen alles helemaal klaar was, kwam het papier aan!
Nu ja, goed voor volgend jaar, zullen we maar zeggen.
En aan het einde van de week werden de klaslokalen opgeruimd en schoongemaakt, de rapporten uitgedeeld en vrijdag was de laatste schooldag.

Bibliotheek

Voor mij was er wat extra werk in de bibliotheek, omdat iedereen alle boeken in moest leveren. Ik had een lijst gemaakt van de boeken die nog uitgeleend waren en dat ook nog onderverdeeld en voor iedereen een apart briefje gemaakt met de titels van de geleende boeken als herinnering, zodat ze ook de boeken waarvan ze zich nauwelijks meer herinnerden dat zij ze ooit geleend hadden, konden opsporen. Sommige boeken bleken ingeleverd te zijn, maar  waren per abuis direct teruggezet op de planken zodat ze nog niet door mij ingecheckt waren. Ik heb nog niet alles binnen, maar komende week zal ik nog even een herinnering sturen of afgeven.  Verder hoop ik dan met wat hulp te gaan kijken welke boeken helemaal verdwenen zijn en die moeten dan uit het computersysteem verwijderd worden. En zo zijn er nog wel wat meer dingen voor mij te doen. Sinco kan mij daar ook mooi mee helpen, vooral bij het computerwerk. Want ik moet nog steeds leren om nieuwe boeken in te voeren, enz. Ik wachtte op de etiketjes, die nog steeds niet verzonden waren, maar die zullen binnenkort wel komen. Maar op de een of andere manier merk ik dat ik er nu echt aan toe ben om deze klus aan te pakken en heb er erg veel zin in.
We zijn hier nu 9 maanden en ik heb in huis nu alles zoals ik het hebben wil, genoeg Papua-bloesen genaaid voorlopig, dus nu gaat het echte werk beginnen.

Assembly

De laatste assembly van dit seizoen.
Dit keer een beetje anders dan anders. De juf van de jongste groep kinderen nam afscheid. Zij is vorig jaar 60 geworden en 18 jaar als juf werkzaam geweest aan de Malangoschool. Tijd voor pensioen vond ze.
Zij heeft heel wat kinderen onder haar hoede gehad, heel wat kinderen zien komen en gaan! En van de gezinnen die hier ook lang zijn gebleven heeft ze de kinderen op zien groeien.
Nadat de samenkomst geopend was vertelde ze wat anekdotes , ze werd bedankt en toegesproken en kreeg de primeur van het jaarboek aangeboden.

Verder werden er liederen gezongen. Ook werden o.l.v. de “nieuwe” juf liedjes gezongen die ze in de loop der jaren aan alle kinderen had geleerd. Ze voelde zich beslist niet te oud om de bewegingen nog mee te doen. Trouwens, tot het laatst toe was ze actief met de lessen lichamelijke oefening, ze rende en sprong net zo hard mee met de kinderen.
Dit jaar zijn de jongste klassen waar zij de laatste jaren les gaf geleidelijk aan overgenomen door een jongere leerkracht, terwijl ze zelf tot het einde van dit seizoen de Kindergarten nog voor haar rekening had. De Kindergarten werd bezocht door slechts 3 kinderen, een rustige afbouw dus.
Niettemin heeft ze een heel intensief jaar achter de rug omdat zij tijdelijk admistrator van de school was.
Toch zal het haar niet meevallen om alles achter te laten na zoveel jaren. Ze hoopt in juli terug te gaan naar haar thuisland Engeland en daar in haar kerkelijke gemeente actief te zijn, zo lang de Heer haar daarvoor de kracht en energie zal geven.
Velen zullen haar enorm missen de komende tijd.

De sport en spel-ochtend eindigde met een gezamenlijke lunch in de open lucht. Voor iedereen was er een hotdog, een blikje fris en een zakje chips. Een mooie en gezellige afsluiting.

.
Sportdag... Natte sponsen gooien naar een slachtoffer

Grote Vakantie

En toen begon de jaarlijkse conferentie! Het vakantiegevoel is dus nog even in de koelkast gezet, want vrijdagavond werd  “de aftrap”  gegeven.

Volgende week: een verslag van de conferentie!

***
Hoe prachtig is het
dat niemand
een seconde
hoeft te wachten
om te beginnen
met de wereld
te verbeteren!

Anne Frank - Joods meisje
dat in de oorlog
in een concentratiekamp
overleed.

***

Ons thuisfront heeft een mooie site met o.a. een forum over zending!

...

PS. Ik lees altijd met veel interesse en geprikkeld door de humor de columns van

COLUMNCHRIST

Neem een kijkje!