...

Afscheid Beth

Zoals jullie weten is Beth vanuit de Verenigde Staten hier een paar maanden geweest en heeft op school geholpen , met name gaf zij extra begeleiding aan kinderen met wat leerproblemen. Voordat ze op Hoskins kwam, was ze een paar maanden in een van de stammen waar haar dochter met haar man en kinderen zendelingen zijn. Het was echt een zegen voor ons op Hoskins om haar hier te hebben. Zoals jullie misschien herinneren heeft  ze hier haar 72e verjaardag gevierd, maar ze gedroeg zich alsof ze 42 was. We zijn echt van haar gaan houden en zij van ons. (Dit wij en ons moet je heel breed zien, maar ook heel persoonlijk!) Ze hield van Nederlanders, maar dat kwam vast ook omdat haar tweede (helaas overleden) man van Nederlandse afkomst was.  Wij noemden haar onderling  liefkozend “kleine Betje” of “klein dapper vrouwtje”, ze is zo klein, echt schattig.
Afgelopen maandag hebben we haar uitgezwaaid. Wekker om 5 uur en in alle vroegte terwijl de zon opkwam zijn we met alle Nederlanders die hier nu zijn (behalve Michelle) en nog een dapper 8-jarig Amerikaans meisje naar het vliegveldje gereden. Het was druk dit keer, een hele rij ‘wachtenden voor u” bij de incheckbalie. Maar het is gezellig zo ’s morgens vroeg, al die mensen in zo’n kleine simpele wachtruimte, Papua vrouwen met hun mooie gekleurde kleren, kleine schattige Papua-kindjes! Mooi volk! Ik houd van hun mooie donkere gezichten, grof, maar zo karakteristiek en soms met die mooie lijnen. Toch jammer dat ik mijn tekentalent niet ontwikkeld heb, ik zou ze graag tekenen. Waarom? Ach, dat weet ik zelf ook niet, dat is gewoon zo’n neiging, net als de zonsondergang schilderen (wat ik dus ook nooit geprobeerd heb, alleen in gedachten. Ja, zelf  als ik over een koraalrif dobber met mijn neus naar beneden komt het verlangen in me op dit alles na te tekenen. Nu ja, wie weet, komt het er eens van…..

.

Maar om bij de les te blijven, Beth is veilig de lucht in gekomen en aangezien we niets meer gehoord hebben, gaan we er van uit dat ze nu, na een week, wel thuis is aangekomen. Gelukkig heeft ze het plan  opgevat om einde van dit jaar weer terug te komen voor een periode.
Mocht ik in herhalingen vallen, beschouw het dan als geheugen opfrissertje.
Zie ook voor uitgebreide fotoserie op de site “Beth good-bye”.

Vakantie vieren in de regen

Dinsdag zijn we met onze buren/vrienden Kelly en Beulah en nog wat (oude-) en jongelui naar Walindi geweest. De dag begon in storm en regen. Eerst dacht ik: wat jammer, voor mij hoeft het niet, er zijn zoveel zonnige dagen! Maar ja, je bespreekt de boot aldaar dus die mensen rekenen op je, bovendien kan het hier zo weer opklaren. Toch snap ik niet wat de regentijd hier nu precies inhoudt, niet dat ik het erg vindt, maar het regent hier nog steeds bijna elke dag een keer, gelukkig vaak ’s nachts of ’s avonds. Maar op de boot zat iedereen eerst flink te huiveren, ik had te doen met die ene Papua- jongeman, die tot de tweekoppige crew behoorde. Die mensen zijn nog minder op kou ingesteld dan wij. Hij stond met een nat geworden handdoek om zijn blote bovenlijf te bibberen, maar in de loop van de dag werd het weer wel wat beter. De regen wat minder zodat we toch konden genieten van zwemmen en snorkelen. Vanaf een uur of een werd het droog en in de loop van de middag toen we teruggingen was het al heel aangenaam. We maakten nog een tussenstop bij een rif midden in zee, waar we weer de prachtigste riffen en vissen zagen. Ik raak echt nooit uitgekeken en elke keer zie ik weer andere vissen en andere vormen koraal.  Sinco legt zich meer toe op wat boven water te zien is, hij heeft een wandeling, zo goed en zo kwaad als dat ging, om het eiland heen gemaakt en de foto’s lieten zien dat hij weer dingen ontdekte die ik “gemist” heb.

.

Een echte dolfijnenshow – life!

Op de  laatste etappe van de terugtocht naar “vast” land, kregen we de verrassing bij uitstek! Dit keer, zonder het er op toe te leggen, ontmoetten we een enorme school dolfijnen. Ze gaven een geweldige show ten beste! Dat was even wat anders dan in het Dolfinarium (zonder daar op af te willen geven, want als je niet zo gezegend bent om als zendeling naar de tropen geroepen te worden, is dat een goed alternatief)! Maar deze vrije dolfijnen legden zich er op toe om ons een heel knap staaltje springkunst te laten zien. De “aaaH’s” en “OoooH’s” waren niet van de lucht! We wisten niet waar we allemaal tegelijk moesten kijken en kwamen ogen tekort! De bestuurder van de boot bleef een tijdlang langzaam rondjes varen om ons de gelegenheid te geven goed te kijken en te genieten. De dolfijnen, ze zeggen dat die van mensen houden, sloofden zich geweldig uit.  Kelly begon zelfs spontaan te applaudisseren! Later vertelde hij dat hij in al die jaren dat hij hier is (ongeveer 13 jaar) nog nooit zo’n mooie en uitgebreide show van de dolfijnen had gezien.
Toen we ons na aankomst allemaal weer gedoucht hadden en opgeknapt waren,  zijn we op de terugweg  als afsluiting naar Liamo in Kimbe gegaan en hebben alvorens een maaltijd te genieten, nog genoten van een schitterende zonsondergang.
Einde van een heerlijke vakantiedag!

. .

Zie voor uitgebreide fotoserie op de site “dolfijnenshow”.

Ditjes en datjes

De rest van de week hebben we nog dingen in de bibliotheek gedaan en Sinco heeft een zondagse preek mogen voorbereiden. Een van onze collega’s zou het doen, maar die had deze week erg veel dingen te doen, en omdat er veel mensen vertrokken waren om op andere plaatsen bezig te zijn, stond hij alleen voor een groot karwei. Toen Sinco aanbood hem ergens mee te helpen, overlegden ze dat dit een goed idee was.

Vaderdag

Dus deze ochtend (zondag) mochten we genieten van het leven van (Vader) Abraham en lessen trekken uit zijn wandel met God.
Door vallen en opstaan op God leren vertrouwen. En ook hier bleek heel duidelijk dat het God was die koos voor Abraham, en door hem heen voor al zijn schepselen! Geprezen zij Zijn Naam!
In Abraham zullen immers alle volkeren gezegend worden! Zie Genesis 18 vers 18, of 26 vers 4.

Zegen en Vrede

Moge dit spoedig vervuld worden!
Bidt de nakomelingen van Abraham, Izak en Jacob de vrede, de Shalom toe, zodat hun zegen en vrede de aarde mag vervullen en de beloften van God zichtbaar mogen worden!

***
Hoe prachtig is het
dat niemand
een seconde
hoeft te wachten
om te beginnen
met de wereld
te verbeteren!

Anne Frank - Joods meisje
dat in de oorlog
in een concentratiekamp
overleed.

***

Ons thuisfront heeft een mooie site met o.a. een forum over zending!

...

PS. Ik lees altijd met veel interesse en geprikkeld door de humor de columns van

COLUMNCHRIST

Neem een kijkje!