En ik wil toch ook even de andere kinderen met Femke showen!
....
Roelie schrijft vanuit NL ...
Hier weer eens een verslagje van mijn hand.
Mijn periode in Nederland komt nu met rasse schreden tot een einde. Nog anderhalve week en dan kies ik weer het luchtruim en hoop dan na de nodige uurtjes weer aan de andere kant van de wereld te landen. Dat zal een dreun geven!
Maar dat is dan meer een blijde “dreun” in de harten van Sinco en mij, dan een aardschok. Nu, daar ga ik tenminste van uit.
Na drie maanden wordt het allang tijd om elkaar weer in de armen te sluiten.
Na twee maanden wilde ik best al wel terug, maar ja, toen was Femke nog niet geboren!
Veel reizen en trekken
Maar ik heb tot nu toe een geweldig fijne tijd gehad in Nederland en me geen moment verveeld. Aan alle kanten werd ik door onze kinderen, familie, vrienden en bekenden warm onthaald! Ik heb veel mogen doorgeven van het werk dat wij in PNG doen, presentaties gegeven, foto’s laten zien, gesprekken over zending gevoerd, enz.
Velen, ook van jullie die dit lezen, hebben weer een beter beeld gekregen van ons leven daar en wat we zoal doen, en hoe het leven van zendelingen in de Bush er ongeveer uit kan zien, enz.
Het was fijn om zoveel mensen in de Pijler te kunnen spreken, niet alleen na een zondagse kerkdienst, maar ook tijdens de 50+ bijeenkomst. En nu jullie dit lezen, heb ik waarschijnlijk mijn laatste presentatie gegeven, namelijk bij de kindersamenkomsten van de Pijler. Terwijl ik dit schrijf moet het nog komen, maar ik heb er erg veel zin in. Kinderen kunnen van die interessante vragen stellen, die denken weer aan heel andere dingen dan volwassenen.
Ook ben ik vorige week bij de maandelijkse bidstond van N.T.M. geweest in Bleskensgraaf, dat was vorige week donderdag. Ik had toen de luxe dat ik van goede vrienden een auto kon lenen. Dat was echt geweldig fijn,want daardoor kon ik ook een paar uur na de geboorte van Femke een kort bezoek aan het A.M.C. brengen om ons kleine wereldwonder te aanschouwen.
.
De zorgzame vader! en .... moeder en zoon en dochter
De volgende dag heb ik in de N.O.P. bij een kweker verse rozen gehaald en die in het huis van Erlend en Eva gezet.
Die vrijdagmiddag gaf ik de presentatie bij de 50 plussers. Er waren niet veel mensen gekomen, maar die er waren, waren vol interesse en hebben genoten.
Zaterdag had ik nog een familiebijeenkomst in Amersfoort, om de laatste zaken na mijn moeders overlijden te bespreken. Helaas was ik toen weer afhankelijk van het openbaar vervoer. De eerst bus die ik moest hebben om bij het station te komen, ging drie minuten eerder bij de halte weg dan gepland, ik zag hem op een afstand zo wegrijden. Dat schijnt normaal te zijn met die bus, hoorde ik later, maar dat vond ik helemaal niet leuk, want 1 minuut te laat maakte een uur “te laat”. Ik had het zo mooi uitgezocht op Internet. Maar goed, ik ben er gekomen en het was weer een fijne ontmoeting met mijn broers en zussen. Daarna ben ik een beetje blijven reizen over de Veluwe, het Gooi en de polder. Ik moet zeggen, de busverbindingen op de Veluwe zitten goed in elkaar!
Het breivirus
Al breiend ben ik door het land gereden. Want ja, ook ik heb het breivirus opgelopen. Een oma hoort te breien, toch? Nu ja, de grap is juist, dat veel jongeren ook aan het breien zijn geslagen , sjaals e.d. Zelfs Jiska, die nog nooit gebreid heeft, behalve wat broddelwerkjes in haar kindertijd, mocht ik het opnieuw leren en binnen een week had ze een prachtige sjaal met motief te voorschijn getoverd! Zelf heb ik me op een baby-uitzetje gestort voor een babypop, die inmiddels bij Femke terecht is gekomen.
Ook zat ik met Manuela op een gegeven moment samen te breien, zij was dat beslist niet van plan, maar toen wij mijn spullen die zij bewaart, voor de dag had gehaald, wilde ze toch ook wel even opnieuw proberen of ze het nog kon. Heel knus en gezellig vond ik dat!
Tot en met woensdagavond was ik onderweg van de een naar de ander. Ik heb alle drie onze dochters bezocht, bij twee heb ik ook een nacht geslapen en we hebben goede tijden met elkaar gehad. Tussendoor heb ik af en toe een kijkje bij Eva en Femke genomen, die zijn maandag thuis gekomen. Ze doen het goed samen en Erlend ontwikkelt zich als een uitstekende zorgzame vader.
De kraamhulp heeft hen goed op weg geholpen en heeft vrijdag weer afscheid moeten nemen. Dus nu zijn ze lekker met z’n drietjes!
DVD’s gevraagd
Als iemand die dit leest nog dvd’s heeft die hij of zij wil afstaan, omdat je ze niet meer bekijkt of zo. Sinco vroeg naar mooie spannende films en ook onderwijskundige. Je kunt ze nog aan mij geven of naar mij opsturen naar mijn logeeradres. Wij kunnen helaas geen films e.d. downloaden in Hoskins, maar af en toe is er wel behoefte aan illustratie bij de lessen of gewoon wat interessante ontspanning. Mooie Disney films zijn ook welkom om met de kinderen daar te bekijken in een vrij uurtje.
Nog ruim een week voor mij in het steeds somberder wordend kikkerlandje en dan ga ik de zon weer tegemoet! Jippie!!!!
Malangoschool
Deze week is een gewone lesweek geweest. Toch even een impressie. Dat is best druk want alle lessen vragen de nodige voorbereiding: hoe zeg ik het in het Engels? Welke proeven kunnen we doen? Wat moet ik klaarzetten? Kunnen we video-stukjes gebruiken? (Dat moet ik dan eerst zelf bekijken of het geschikt is...) Enz.
Ook hier gebruiken we een beamer. Ik dacht dat dat al een Engels woord was, maar men kijkt mij verbaasd aan als ik het woord beamer gebruik. Een projector heet het hier. In elk geval kon ik voor map 3 Science een videofragment gebruiken. .
De bakjes op de tafels zijn gebruikt voor ijs. Bij elke toets is er een leerling die ijs kan verdienen als hij/zij goed scoort... Ze vinden het prachtig en doen extra hun best. De leerlingen maken elke dag altijd goed... "Thank you mister ter Maat for the nice lesson". Grappig dat ze je elke les bedanken voor de fijne les. Zelf vind ik niet elke les even geslaagd. Soms denk ik echt: "dat moet veel beter kunnen", maar ik heb ook zo mijn beperkingen. Ik doe in elk geval met plezier mijn best.
In de lessen natuurkunde zijn we met zwaartekracht, centrifuges en al dat soort zaken bezig. Een vraag is dan hoe sterk de zwaartekracht op aarde nu eigenlijk is? Met een slingerproef konden we dat uitrekenen. Ik kon diezelfde proef ook gebruiken om in een wiskunde klas de bijbehorende wiskunde te leren. Daarom hieronder twee klassen in actie:
Map 4 (3e/4e klas middelbare school wiskunde)
.
En de hoogste klassen met hun vak natuurkunde:
..
Ze waren hoogst verbaasd dat de slingertijd niet afhing van het gewicht van de slinger of van de uitwijking, maar alleen maar van de slingerlengte. We bepaalden de versnelling van de zwaartekracht merkwaardig nauwkeurig: 9,8 m/s ga je per seconde sneller als je een vrije val maakt. Onder: het rekenteam in actie.
.
Een ander vak is multimedia als keuzevak voor 8 leerlingen. Ditmaal moesten ze in Word een goede nieuwsbrief schrijven waar ze richtlijnen voor hadden gekregen. Het leverde weer knappe staaltjes werk. De nieuwsbrieven van de komende generatie zendelingen beloven niet saai te worden. Het is mooi om op te merken dat sommige leerlingen veel beter zijn dan de leraar!
Beoordeel het zelf:
(SEW staat voor Spiritual Emphesis Weekend waarover ze een nieuwsbrief schreven)
.
Een andere klas is bezig met de aarde en haar gesteenten. We hebben gelukkig een prachtige doos met allerlei gesteenten om te oefenen. Dat hebben we deze week gedaan: wat voor gesteenten zijn er, hoe zijn ze (wsl) ontstaan, hoe herken je ze, enz. De leerlingen kregen een determinatietabel en wat schema's en mochten toen zelf aan de slag. Ze vonden het een leuke uitdaging en ik ook. Ze leggen nu allemaal zelf een kleine gesteente verzameling aan met een beschrijving.
(De ontbrekende stukjes zijn in de klas)
..
Jullie zullen wel denken: Maakt Sinco dan overal foto's? Wel het antwoord is een beetje "ja" omdat ik jullie een leuke indruk van ons reilen en zeilen hier wil geven. Er zijn ook wel eens zaken die je zorgen baren en waar je mee rond blijft lopen, totdat je leert het in Gods hand te leggen. Daar schrijven we niet zoveel over... na een tijdje kijk je erop terug en denkt: Daar heb ik weer wat van geleerd!
Onder nog even een plaatje van een lief meisje uit de eerste klas. Zij is de leerling van de week en de foto heb ik gemaakt voor onze schoolkrant.
Vandaag had ik echt enorme zin om even wat anders te doen. Ik ben al maanden niet echt een dagje weg geweest (behalve boodschappen doen in Kimbe) omdat ik vond dat ik het te druk had. Maar mensen nodigden me uit om te gaan snorkelen op het rif op Restorf eiland. Een prachtig rif in de zee hier. Dus ik heb vandaag genoten van de prachtige indrukwekkende kleuren in de schepping van het koraalrif met zijn enorme kleurrijkdom aan koralen en vissen. Adembenemend!
Ik ben ook een wandeling over het eiland wezen maken met een dame van 72 jaar die zich als een jongedame inzet voor de speciale begeleiding van kinderen hier op school. Nooit te oud om te dienen!
Dat is weer een week van een schakeltje in de zending hier. Het is mooi om met de kinderen van de zendelingen op te trekken. Bid svp voor frisheid en wijsheid om de leerlingen echt verder te helpen in hun leven.
Morgen de dienst leiden... dat ga ik nu voorbereiden. (En ik ben eten aan het koken....)
Tot volgende week.
Hartelijke groet van Sinco.
|