...

.

Lees de bijlage:
Roelie's reisverslag

Weer thuis!

Dat is een groot woord: “Weer thuis!” Maar dat is wat het is! Na drie maanden afwezig te zijn geweest in Hoskins ben ik hier inmiddels alweer een week.
Ik kijk terug op een heel goede en gezegende periode in Nederland! Velen van jullie heb ik persoonlijk mogen ontmoeten en dat was telkens bijzonder fijn. Ik heb echt genoten!
Voor Sinco was het duidelijk lastiger omdat hij thuis was en het gewone werk doorging, terwijl de belangrijkste persoon in zijn leven er niet was om tegenaan te kunnen praten, of om lekker eten klaar te maken, enz. Niet dat het zo was dat ik Sinco niet miste, maar door alle veranderende adressen en plaatsen die ik aandeed, was het toch heel anders. En zoals Sinco de vorige keer als schreef: drie maanden gescheiden is te lang. Maar dankzij heel lieve meelevende mensen zal het bij leven en welzijn volgend jaar mogelijk zijn om samen een korte periode naar Nederland te komen tijdens de zomervakantie hier. We begrepen dat er spontaan een inzamelingsactie is gehouden en dat een groot deel van het nodige reisbedrag al bij elkaar is. Dat is iets waarvoor we ontzettend dankbaar zijn! God is goed en Hij werkt door jullie heen. Uiteraard zitten we er niet om te springen om hier weg te gaan, zeker ik niet, na alle moeite om hier weer te komen. Integendeel, maar jullie begrijpen dat onze kinderen en tegen die tijd TWEE kleinkinderen hun vader en opa ook weer eens bij zich willen hebben.

Vorige week heeft Sinco al geschreven dat ik na een voorspoedige reis veilig ben aangekomen. Ik vond het best spannend om voor het eerst van mijn leven zo’n lange reis in mijn eentje te maken. Ook al was ik goed voorbereid en goed geïnstrueerd, en kon er dus ook niets fout gaan! In een aparte bijlage vinden jullie een uitgebreid verslag van mijn reis. Onze kinderen vroegen hoe de reis was geweest, en aangezien ik het een hele belevenis vond heb ik veel details genoemd, waardoor het een nogal lang verslag is geworden en niet iedereen die ons dagboek volgt wil zo’n lang verhaal lezen. Vandaar een aparte bijlage voor degenen die geïnteresseerd zijn in meer!

De thuiskomst was heel fijn, toen ik aankwam was het al een eind in de middag, ik was erg moe, dus heb niet direct zoveel mensen ontmoet. Maar onze buren en wat toevallige voorbijgangers heetten mij van harte welkom terug! Eerst ben ik eens lekker gaan slapen, terwijl Sinco een heerlijke maaltijd klaar maakte. Daar hebben we dus in de loop van de avond van kunnen genieten. De romanticus in Sinco was ontwaakt, dus kaarsjes en waxinelichtjes maakten ons eerste samenzijn dubbel gezellig.

Liamo

Om nog even extra van elkaars aanwezigheid te kunnen genieten zijn we de volgende ochtend (zaterdag) naar Liamo gegaan, daar had Sinco een appartementje gereserveerd, zodat we even uit ons “glazen huisje” waren. We hebben daar lekker gezwommen en gegeten en de hele avond bijgepraat. Zondagmiddag zijn we weer teruggegaan en ben ik begonnen de draad weer op te pakken.

Wennen in mijn eigen huis

Het heeft een paar dagen geduurd voor ik weer wist waar alles stond. Ook al voelde het als thuiskomen, toch was het ook wel vreemd. Wat stond er ook al weer in welk kastje? Sinco had zo zijn eigen dingetjes veranderd en aangeschaft. Wel leuk om te ontdekken. Maandag heb ik voor het eerst weer gekookt voor Sinco, wat vond hij dat fijn!

School

Op school zijn de kinderen al weer druk aan het repeteren voor de kerstuitvoering.

Beulah en Martin met hun klassen in actie ter voorbereiding van een kerstuitvoering

. .
Ze doen allemaal erg goed hun best, hoewel ze niet allemaal even muzikaal zijn!

De lessen gingen natuurlijk ook gewoon door!

Bibliotheek

Dinsdag ben ik eens in de bieb gaan kijken. Het zag er allemaal prima uit, ik kon er zo weer beginnen. De schooljeugd had alles netjes bijgehouden, daar was ik wel blij om. In het kader van een schooltaak zijn er steeds een of twee meisjes die het lopende werk bij moeten houden. Dat gaat nu gewoon door,  dat is wel relaxed. Zo kon ik het deze week nog heel rustig aandoen.
Af en toe ging in tijdens de ochtendpauze in de lerarenkamer koffiedrinken en heb ik een keer op stroopwafels getrakteerd. Dat ging er in als koek!

Beschuit met muisjes

Ik had in mijn koffer twee pakjes muisjes meegenomen om de geboorte van ons kleinkind te vieren, en in de toekomst van onze tweede. Roze voor nu en blauwe voor de zekerheid, mocht er in februari een kleinzoon geboren worden. Maar beschuiten had ik niet meegenomen, ik dacht dat er misschien een alternatief zou zijn. Ik had zo snel niets kunnen vinden toen we zaterdag even in een winkel in Kimbe waren. Maar dan is er tegenwoordig altijd nog het Internet! Tot mijn eigen verrassing vond ik direct  een recept voor beschuit en ben het gaan proberen. Ze waren niet zo mooi als in de winkel, maar wel heel erg lekker en wat ze horen te zijn: bros. Dus de volgende dag heb ik beschuitjes met muisjes naar de lerarenkamer gebracht. Weer eens wat anders! Het werd wel gewaardeerd. Zelfs Judith, die niet alles lekker vindt wat wij lekker vinden, kon het bijzonder waarderen.

..

Judith

Zij was ook heel blij dat ik weer terug was. Ook al had ik in het begin toen ik in Nederland was geprobeerd het “Tok Pisin” wat bij te houden, ik merkte toch wel dat ik weer helemaal in de verschillende talen moest komen. Het Engels was ook weer wat onwennig, als ik net met Judith had gepraat begon ik tegen de Engelstaligen ook wat Pisin en Engels te verwarren. Nu ja, het zal wel weer wennen.

Conferentie gemeente opbouw

Deze week was hier de conferentie opbouw. Omdat Sinco gewoon moest lesgeven hebben we daar geen foto's van, behalve dan van het ontspannen onderdeel: de volleybalcompetitie. Het was prachtig om zoveel bijbelleraren, vertaalhelpers en zendelingen uit de stammen hier bij elkaar te zien om elkaar beter toe te rusten voor de gemeenteopbouw. We horen trouwens ook prachtige berichten van stammen waar het heel goed gaat (naast verhalen over lokale vervolging en moeiten). In de Aria-stam is een hele mooie opleving. Mensen komen van alle kanten om bijbelonderwijs te ontvangen!
Die hebben tenminste begrepen wat echt belangrijk is in dit leven!

Hieronder een impressie van de volleybalcompetitie. Heel leuk om elkaar ook op het veld te leren kennen. Alleen was Sinco zo onvoorzichtig om direct uit school zonder warming up mee te spelen. het gevolg: een dijbeenspierblessure... "alsof ergens binnenin een ballon klapte". Het gaat goed en geneest alweer aardig.

..

.

Hartelijke groet van Roelie en Sinco!

***
Hoe prachtig is het
dat niemand
een seconde
hoeft te wachten
om te beginnen
met de wereld
te verbeteren!

Anne Frank - Joods meisje
dat in de oorlog
in een concentratiekamp
overleed.

***

Ons thuisfront heeft een mooie site met o.a. een forum over zending!

...

PS. Ik lees altijd met veel interesse en geprikkeld door de humor de columns van

COLUMNCHRIST

Neem een kijkje!